1 هر بوی که از مشک و قرنفل شنوی از دولت آن زلف چو سنبل شنوی
2 چون نغمهٔ بلبل ز پی گل شنوی گل گفته بود هر چه ز بلبل شنوی
1 ساقی قدحی شراب در دست آمد ز شراب خانه سرمست
2 آن توبهٔ نادرست ما را همچون سر زلف خویش بشکست
1 بیرخت جان در میان نتوان نهاد بییقین پا بر گمان نتوان نهاد
2 جان بباید داد و بستد بوسهای بیکنارت در میان نتوان نهاد
1 روی ننمود یار چتوان کرد؟ چیست تدبیر کار چتوان کرد؟
2 در دو چشم پر آب نقش نگار چون نگیرد قرار چتوان کرد؟