هر گه که گل لعل بخندد به چمن از ادیب صابر غزل 24

1 هر گه که گل لعل بخندد به چمن بر جز جام می لعل نشاید به دهن بر

2 من جامه گر از جور غم عشق دریدم گل جامه ز جور که دریده است به تن بر

3 فریاد کند هر که به بیداد در افتد فریاد ز رعد آمد و بیداد به من بر

4 ماند به سرشک من و رخساره معشوق هر قطره که شبگیر درافتد به سمن بر

5 از لاله همه دشت عقیق یمنی گشت تاراج کی آمد ز خراسان به یمن بر

6 وز ژاله زمین معدن در عدنی شد تا باد گذر کرد به دریای عدن بر

7 از بس که همی مشک فشانند درختان افسوس کند شاخ درختان به ختن بر

8 صدر همه سادات علی تاج معالی در مدحت او فتنه معانی به سخن بر