هر تار زلف سرکشت کفر دگر کرده عیان
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 هر تار زلف سرکشت کفر دگر کرده عیان در زیر کفر زلف تو ایمان رخسارت نهان
2 ایمان ز وجهی کفردان و ز روی کفر ایمان شمر کو محرمی تا بشنود از باب معنی این بیان
3 ایمان و کفر زلف و رو پیوسته با یکدیگرند زین طرفه تر نشنید کس ایمان و کفر توأمان
4 در ظلمت زلفت دلم تنگ امدست ای کاشکی نور رخت پیدا شدی ظلمت نماندی درمیان
5 رسم بت و زنار را آورد زلفت در میان کافر اگر فرصت دهی، نگذارد از ایمان نشان
6 کثرت خیال است و گمان، وحدت یقین جاودان این بس عجب کان یارما دارد یقین را در گمان
7 در قید دام فتنه ام از زلف خم اندر خمت جان اسیری زین بلا هرگز مبادا در امان
ادامه توضیحات شاعر