هر شبم نالهٔ زاری است که از هاتف اصفهانی غزل 66

1 هر شبم نالهٔ زاری است که گفتن نتوان زاری از دوری یاری است که گفتن نتوان

2 بی مه روی تو ای کوکب تابنده مرا روز روشن شب تاری است که گفتن نتوان

3 تو گلی و سر کوی تو گلستان و رقیب در گلستان تو خاری است که گفتن نتوان

4 چشم وحشی نگه یار من آهوست ولی آهوی شیر شکاری است که گفتن نتوان

5 چون جرس نالد اگر دل ز غمت بیجا نیست باری از عشق تو باری است که گفتن نتوان

6 هاتف سوخته را لاله صفت در دل زار داغی ز لاله عذاری است که گفتن نتوان