هر صبح که خندید از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 725

1 هر صبح که خندید زخندیدن او دیدم دل خود چاک چوپیراهن او

2 هر شام که بگذشت ، شد از گریۀمن همرنگ سرآستین من دامن او