هر لحظه غمزه‌ها به جفا از کمال خجندی غزل 1077

1 هر لحظه غمزه‌ها به جفا نیز می‌کنی باز این چه فتنه‌هاست که انگیز می‌کنی

2 دل‌های ما نخست به تاراج می‌بری وآنگه اسپر زلف دلاویز می‌کنی

3 گر خون چکانی از دل عاشق کراست جنگ شاهی به قلب رفته و خونریز می‌کنی

4 در بحر دیده آب کجا ایستد ز حوش زینسان که آتش دل ما نیز می‌کنی

5 خواب شبان مبند به چشمم دگر خیال چون همدم به آه سحرخیز می‌کنی

6 از خون ما چه توبه دهی چشم مست را از باده حلال چه پرهیز می‌کنی

7 شهر سرای چون دلت آشفته شد کمال وقتست اگر عزیمت تبریز می‌کنی