1 هر ناله که از غمت بلب میآرم زو آتش را بتاب و تب میآرم
2 از روز جزا بمجرمان صعبتر است روزی که من از غمت بشب میآرم
1 ما حریف غم و پیمانه کشی پیشه ما دیده ما قدح ما دل ما شیشه ما
2 چه از آن مه عوض مهر بجز کین طلبم که جفا پیشه او گشت و وفا پیشه ما
1 نگیرد دل قرار از تاب تب بیمار هجران را مگر آن دم که بیند روی جانان و دهد جان را
2 نبودش جا به غیر از دامن یعقوب و حیرانم که یوسف چون کشید آزار چاه و رنج زندان را
1 دلی سرگرم شوق از جلوه مستانهای دارم ز شمع قامتی آتش بجان پروانهای دارم
2 خرابآباد عالم را منم آن جعد سرگشته که هر روز آشیان در گوشه ویرانهای دارم