هر مرد که لاف زد شدش مردی باد از مسعود سعد سلمان رباعی 102

1 چو سوده دوده به روی هوا برافشانند فروغ آتش روشن ز دود بنشانند

2 سپهر گردان بس چشم ها گشاید باز که چشم های جهان را همه بخسبانند

1 ز سر گیتی پیر بوده جوان شد که سلطان گیتی ملک ارسلان شد

2 زمین پادشاهی جهان شهریاری کزو تاج خورشید و تخت آسمان شد

1 کوس ملک آواز نصرت بر کشید کفر و شرک از هول آن سر در کشید

2 فخر شاهان جهان بهرامشاه شد سوی هندوستان لشکر کشید