هر کو ز از مجیرالدین بیلقانی دیوان اشعار 20

1 هر کو ز نژاد آدم افتاد شادی به نصیب او کم افتاد

2 بنمای دلی که او درین دور از صدمه غم مسلم افتاد

3 زخمی که زمانه بر دلم زد افزون ز هزار مرهم افتاد

4 چون خوش بود ای عجب دل آنک؟ در یک سالش دو ماتم افتاد

5 قصه چکنم که ساغر غم؟ بر دست دلم دمادم افتاد

6 جان در عجب است و عقل عاجز کین واقعه ها چه محکم افتاد

7 زان روز که رنج با دل ما از نکبت دهر همدم افتاد

8 در دیده خوشدلی نمک ریخت در قامت خرمی خم افتاد

9 نه لهو و نشاط با هم آمد نه یکشبه عیش درهم افتاد

10 آری به مراد کم زند دم آن کس که ز نسل آدم افتاد