هر لاله آتشین دل سوخته‌ای از رهی معیری رباعی 168

1 بهر تو این خجسته‌کتاب آورد نشاط چون یار مهربان که به دلداده می‌رسد

2 گنجینه‌ای ز معتمدالدوله مانده باز گنج پدر به زاده آزاده می‌رسد

1 آن نواساز نوآیین، چو شود نغمه‌سرای سرخوش از ناله مستانه کند، جان مرا

2 شیوه باد سحر عقده‌گشایی است، رهی شعر «پژمان» بگشاید دل پژمان مرا

1 لاله داغدیده را مانم کشت آفت رسیده را مانم

2 دست تقدیر از تو دورم کرد گل از شاخ چیده را مانم