هر کرا جرعه می داد بسر گردانید از قاسم انوار غزل 352

1 هر کرا جرعه می داد بسر گردانید هر کرا داد قدح زیر و زبر گردانید

2 قدحی دیگر از آن جان و جهان میخواهم هر کرا زان قدحی داد سمر گردانید

3 بنده آن می صافی دلاویز توام که مرا در نفسی اهل نظر گردانید

4 شوری از شیوه شیرین تو در شهر افتاد عالمی را همه پر شهد و شکر گردانید

5 روی ما تیرگیی داشت، برویت چو رسید روی ما را ز خوشی رشک قمر گردانید

6 همه جا ذکر جمالست و جلالست و کمال ورق عشق تو هر چند که برگردانید

7 جان حیات ابدی یافت، دل از هجران رست هر که جان را بر تیغ تو سپر گردانید

8 بی دل و دین شد و سرگشته و حیران آمد هر که از دایره عشق تو سر گردانید

9 در بیایان تمنای تو گریان شب و روز قاسم از دیده بسی لؤلؤ تر گردانید