1 هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز آرد سوی تو، ناید از آن کوی تو باز
2 راه عجبی فتاده ما را بمیان کز یک طرف است بسته، از یک سو باز
1 شاهی تو و، شاهان جهان همچو غلامان بوسند غلامان تو را، گوشهٔ دامان
2 نالان من و، در زمزمه مرغان چمن گرد گریان من و، در قهقهه کبکان خرامان!
1 غیر، بیهوده، پی یار وفادار من است نشود یار کسی اگر یار من است
2 شب بگوشت چو رسد ناله ی مرغان اسیر ناله ی بی اثر از مرغ گرفتار من است
1 پیش عذار تو، مه جمال ندارد پیش قدت، سرو اعتدال ندارد
2 هست دو تابنده رخ، چو مهر و چو ماهت مهر پی خط و مه جمال ندارد