هر کو ز هوا در آتش از ابن یمین فریومدی رباعی 299

1 منت ایزد را که بخت نوجوان پیرانه سر رهنمایم گشت سوی شهریار بحر و بر

2 سرور و سردار شرق و غرب تاج ملک و دین داور و دارای گیتی خسرو جمشید فر

1 چگویم ازین روزگار مخادع چه آمد رهی را بروی از وقایع

2 بصد قرن یک شمه نتوان بیان کرد که از دور گردون چها گشت واقع

1 اگر بیابم از آن ترک دلستان بوسه ز حور یافته باشم درینجهان بوسه

2 بر آسمان لطافت مهی است عارض او خوشا اگر دهد آن ماه آسمان بوسه