1 خواجگانی که پیش ازین بودند عرض خود داشتند نیک نگاه
2 زر و سیم جهان همی دادند تا نگویندشان حدیث تباه
3 خواجگانی که اندرین عهدند با هجی گوی خویش بیگه و گاه
4 بزبانی فصیح می گویند هر چه خواهی بگوی و سیم مخواه
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 دلم از آتش غم چنان می گدازد که شکّر در آب روان می گدازد
2 چو سایه ز خورشید هستیّ بنده ز مهرت زمان تا زمان می گدازد
1 آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند زان همه عیش و طرب نام و نشان هم بنماند
2 اشک من خود سپری بود و لیکن گه گاه مددی بود ز خون دل و آن هم بنماند
1 شاخ سر سبز و چمن دلشادست عالم از عدل بهار آباد است
2 غنچه تا روی به صحرا آورد گرهی ا ر دل بگشادست
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **