1 ای خواجه اگر کار به کامت نبود یا خطبهٔ جاوید به نامت نبود
2 خوش باش و مخور غصه که گر دار جهان مُلکت شود، از حرص تمامت نبود
1 سرگشتهٔ تو عقل بسی خواهد بود بی آن که به تو دسترسی خواهد بود
2 زین تیره مغاک، دستگیر دل من هم نور تو باشد، ار کسی خواهد بود
1 آن کس که درون سینه را دل پنداشت گامی دو نرفته، جمله را حاصل پنداشت
2 علم و ورع و زهد و تمنا و طلب این جمله رهند، خواجه منزل پنداشت
1 هستی تو سزای این و صد چندین رنج تا با تو که گفت کاین همه بر خود سنج
2 از خوردن و خواستن بر آسا و بباش و آرام گزین که خفته ای بر سر گنج