جاودان، هرکه ترا دید بعالم از قاسم انوار غزل 88

1 جاودان، هرکه ترا دید بعالم شادست عاشق روی تو از هر دو جهان آزادست

2 دل درین قاعده دهر نبندد عاشق زآنکه این قاعده سست آمد و بی بنیادست

3 همه با عشق سخن گویم و از وی شنوم شادم از عشق، که این قاعده ای معتادست

4 همگی روی ترا مقصد اقصی دانم زهد و تقوی و ریاضت صفت زهادست

5 ملک آفاق بپیمودم و غایت دیدم هرچه جز ذکر تو بودست بعالم بادست

6 عشق گویند: بهر حال حدیثیست صحیح عقل گویند: ولیکن خبر آحادست

7 خسرو از صحبت شیرین بمرادی برسید این همه جور و جفا بر جگر فرهادست

8 دایما جور و جفا بر دل مسکین کردی گر فراموش کنم جمله، همینم یادست

9 قاسمی را ز تو پرسند: کجا شد؟ برگو که: درین گوشه این دیر خراب آبادست