1 «اسمعوا منی، یا اولی الالباب »: همه لبند و دوست لب لباب

2 همه در وقت آشکار و نهان این حکایت کنند چنگ و رباب

3 هرچه بشنید در میان آرد بهمان وصف عود در مضراب

4 جز تو کس نیست از ظهور و بطون بهمین شد تمام فصل خطاب

5 ما بمحبوب راز می گوییم «اغلق الباب، ایهاالبواب »

6 سخنی می رود ز شوق درون این سخن را بذوق جان دریاب

7 سخن از روی و زلف او گویم قصه روشن و شب مهتاب

8 هر زمانی ندا رسد از غیب: دل مبندید در رباط خراب

9 قاسمی روی بر زمین دارد رو ازین خسته فقیر متاب