دوران نشان ز بخت از امیرعلیشیر نوایی غزل 139

1 دوران نشان ز بخت جوانم نمی‌دهد جامی ز دست پیر مغانم نمی‌دهد

2 از هر که نوشداروی جان می‌کنم طلب جز از شرابخانه نشانم نمی‌دهد

3 در هجر او که گریه شده در گلو گره فریاد ازو که راه فغانم نمی‌دهد

4 عمرم سبک خرام شدست ای حریف از آنک ساقی دور رطل گرانم نمی‌دهد

5 دارالامان میکده می‌بایدم که چرخ جای دگر ز غصه امانم نمی‌دهد

6 یک قطره آب را به لبم چرخ تار چشم صد قطره خون دل بچکانم نمی‌دهد

7 فانی ز کام و عیش که گردون دهد به خلق هیچم چو می‌نیاید از آنم نمی‌دهد