رشکم ز گفتگوی تو خاموش از سلیم تهرانی غزل 516

1 رشکم ز گفتگوی تو خاموش می کند نامت نمی برم که دلم گوش می کند

2 آیینه را وصال تو خوش روی داده است عشرت همیشه رند نمدپوش می کند

3 بال هما به شهپر مصرع نمی رسد دولت ازان طلب که سخن گوش می کند

4 صورت نبست در دل ما کینه ی کسی آیینه هرچه دید، فراموش می کند

5 خواهد سلیم چید گلی از وصال او خمیازه سخت خدمت آغوش می کند