ای بس که جهان جبهٔ درویش از انوری ابیوردی مقطع 27

1 ای بس که جهان جبهٔ درویش گرفته از فضلهٔ زنبور برو دوخته‌ام جیب

2 واکنون همه شب منتظرم تا بفروزند شمعی که به هر خانه چراغی نهد از غیب

3 آن روز فلک را چو در آن شکر نگفتم امروز درین زشت بود گر کنمش عیب