ای بس که جهان جبهٔ درویش گرفته
- 1
- 2
- 3
1 ای بس که جهان جبهٔ درویش گرفته از فضلهٔ زنبور برو دوخته‌ام جیب
2 واکنون همه شب منتظرم تا بفروزند شمعی که به هر خانه چراغی نهد از غیب
3 آن روز فلک را چو در آن شکر نگفتم امروز درین زشت بود گر کنمش عیب
1 ای بس که جهان جبهٔ درویش گرفته از فضلهٔ زنبور برو دوخته‌ام جیب
2 واکنون همه شب منتظرم تا بفروزند شمعی که به هر خانه چراغی نهد از غیب
3 آن روز فلک را چو در آن شکر نگفتم امروز درین زشت بود گر کنمش عیب
دیدگاه‌ها **