مرا بس بود روز دیوان عام از جویای تبریزی غزل 913

1 مرا بس بود روز دیوان عام نبی و وصی نبی والسلام

2 دو ابروی او کرده جا در دلم که دیده دو شمشیر در یک نیام

3 دل از صحبت همگنانم رمید ز عرض کمال و ز طول کلام

4 به دوری که من گشته ام باده نوش دهن باز مانده ز خمیازهٔ جام