1 الا قم، واغتنم یوم التلاقی و در بالکاس وارفق بالرفاقی

2 بده جامی و بشکن توبهٔ من خلاصم ده ازین زهد نفاقی

3 مشعشعة اذا اسکرت منها فلا اضحوا الی یوم التلاقی

4 ازان باده که اول دادی، ای دوست بده بار دگر، گر هست باقی

5 و ان لم یبق فی‌الدن الحمیا تدارک بالرحیق من الحداقی

6 مرا باده مده، بوی خودم ده که از بوی تو سرمستیم، ساقی

7 اما تسقی کئوس الوصل یوما الی کم کاس هجران تساق

8 به وصلت شاد کن جانم، کزین بیش ندارد طاقت هجران عراقی