1 اکفی الکفاة مشرق و مغرب رشید دین کامد فلک به زیر و محلش ز بر نشست

2 چون خیزران دو تا شد تا بار همتش بر پشت قبه فلک شیشه گر نشست

3 وی چون ز شرطه سوی حرم شد کلیم وار گامی دو سه بر اسبک خادم مگر نشست

4 آخر نه سیدی که سوار براق بود بر لاشه برهنه بس مختصر نشست

5 عیسی که نقره خنگ سپهر ست مرکبش زو هیچ کم نشد که بر آن لاشه خر نشست

6 اندر جهان که شیر سوار است آفتاب بر ثور و بر حمل کرمی کرد اگر نشست

7 اسبک نشاط پایگه خاص می کند کاسب رکاب خواهش از طبع خور نشست؟

8 بر آخر جفای غلامان نیارمد هر مرکبی که خواجه ممدوح برنشست