یا رب رخ دلدارست از ابن یمین فریومدی غزل 247

1 یا رب رخ دلدارست یا ماه تمامست این طوطی شکر افشان شد یا ذوق کلامست این

2 خالش نگر و زلفش از بهر شکار دل از مشک سیه دانه و ز غالیه دامست این

3 در دایره خطش سطح مه تابان بین از صبح دوم نوری در ظلمت شامست این

4 گر راست همی پرسی کو چون قد او سروی بر جای نماندست این طاوس خرامست این

5 دل مست غم عشقش از بزم الست آمد دیگر مدهیدش می زیرا که خرابست این

6 در عشق تو مشتاقان پختند بسی سودا اما نکند سودی چون نزد تو خامست این

7 سر ابن یمین بر تن بهر قدمت دارد از گردن این مفلس بردار که وامست این