عید آمد و عزم مَی از حکیم نزاری قهستانی غزل 444

1 عید آمد و عزم مَی خواهیم کرد عمر شد پس عیش کَی خواهیم کرد

2 گر دهد پندار ، نهد بند اوستاد ما خلاف رای وَی خواهیم کرد

3 جرعه ای در کام جان خواهیم ریخت مرده ای را باز حَی خواهیم کرد

4 تا به کی از شیء و لاشی ، هان که ما خاک را در چشم شَی خواهیم کرد

5 آسمان را گر حجاب ما شود چون بساط عقل طَی خواهیم کرد

6 تا بسوزد بُن گه زهد و ورع خانه تقوا ز نَی خواهیم کرد

7 مرکب اندیشه‌ء بهبود را تا نگیرد پیش پَی خواهیم کرد

8 وین تفاخر بر همه کون و مکان از قبول شاه کَی خواهیم کرد

9 سینه ریش نزاری تا به کی هر زمان از غصه کَی خواهیم کرد

10 کی زند دیگر برو ابلیس راه ور زند غسلش به مَی خواهیم کرد