ای چارده ساله مه که در حسن و جمال از ابوسعید رباعی 400

1 وصل تو کجا و من مهجور کجا دردانه کجا حوصله مور کجا

2 هر چند ز سوختن ندارم باکی پروانه کجا و آتش طور کجا

1 ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست ما بیخور و خوابیم و جهان مطبخ ماست

2 ما را نبود هوای فردوس از آنک صدمرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست

1 گر بر در دیر می‌نشانی ما را گر در ره کعبه میدوانی ما را

2 اینها همگی لازمهٔ هستی ماست خوش آنکه ز خویش وارهانی ما را

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما