ای چارده ساله از ابوسعید ابوالخیر رباعی 400

1 هر چند بطاعت تو عصیان و خطاست زین غم نکشی که گشتن چرخ بلاست

2 گر خسته‌ای از کثرت طغیان گناه مندیش که ناخدای این بحر خداست

1 من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست تاریک دلم نور و صفای تو کجاست

2 ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی این بیع بود لطف و عطای تو کجاست

1 بر تافت عنان صبوری از جان خراب شد همچو ر کاب حلقه چشم از تب و تاب

2 دیگر چو عنان نپیچم از حکم تو سر گر دولت پابوس تو یابم چو رکاب

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما