1 ای چارده ساله مه که در حسن و جمال همچون مه چارده رسیدی بکمال
2 یا رب نرسد به حسنت آسیب زوال در چارده سالگی بمانی صد سال
1 غازی بره شهادت اندر تک و پوست غافل که شهید عشق فاضلتر ازوست
2 فردای قیامت این بدان کی ماند کان کشتهٔ دشمنست و این کشتهٔ دوست
1 دنیا به مثل چو کوزهٔ زرین است گه آب در او تلخ و گهی شیرین است
2 تو غره مشو که عمر من چندین است کاین اسب عمل مدام زیر زین است
1 در عالم اگر فلک اگر ماه و خورست از بادهٔ مستی تو پیمانه خورست
2 فارغ زجهانی و جهان غیر تو نیست بیرون زمکانی و مکان از تو پرست
1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما
2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما