1 خاست اندر مصر قحطی ناگهان خلق می‌مردند و می‌گفتند نان

2 جملهٔ ره خلق بر هم مرده بود نیم زنده مرده را می‌خورده بود

3 از قضا دیوانه چون آن بدیدای خلق می‌مردند و نامد نان پدید

4 گفت ای دارندهٔ دنیا و دین چون نداری رزق کمترآفرین

5 هرک او گستاخ این درگه شود عذر خواهد باز چون آگه شود

6 گر کژی گوید بدین درگه نه راست عذر آن داند به شیرینی نه خواست