اکئوس تلالات بمدام از عراقی غزل 155

1 اکئوس تلالات بمدام ام شموس تهللت بغمام

2 از صفای می و لطافت جام در هم آمیخت رنگ جام، مدام

3 همه‌جا مست و نیست گویی می یا مدام است و نیست گویی جام

4 چون هوا رنگ آفتاب گرفت رخت برگیرد از میانه ظلام

5 چون شب و روز در هم آمیزند رنگ و بوی سحر دهند به شام

6 جام را رنگ و بوی می دادند تا ز ساقی و می دهد اعلام

7 رنگ جام ارچه گشت گوناگون از چه افتاد بر وی این همه نام؟

8 از دو رنگی ماست این همه رنگ ورنه یک رنگ بیش نیست مدام

9 مجلس آراستند صبح دمی تا صبوحی کنند خاصه و عام

10 خاص را باده خاصگی دادند عام را دردیی به رسم عوام

11 عامه از بوی باده مست شدند خاص خود مست ساقیند مدام

12 مست ساقی به رنگ و بو چه کند؟ حاضران را چه کار با پیغام؟

13 باده‌نوشان، که کار آب کنند، خاک را تیزتر کنند مسام

14 جرعه‌ای کان ز خاک نیست دریغ بر چو من خاکیی چراست حرام؟

15 ساقی، ار صاف نیست، دردی ده باش، گو، هر چه هست، پخته و خام

16 چه شود گر کنی درین مجلس ناقصی را به نیم جرعه تمام ؟

17 در دو عالم نگنجم از شادی گر مرا بوی تو رسد به مشام

18 سر این جام و باده کشف کنم نزند تا غلط ره اوهام

19 باز گویم که: این چه رنگ و چه بوست می کدام است و جام باده کدام؟

20 بوی وجد است و رنگ نور صفات می تجلی ذات و جام کلام