می خوارگان که باده ز رطل گران خورند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 می خوارگان که باده ز رطل گران خورند رطل گران ز بهر غم بی کران خورند
2 رطل گران برد ز دل اندیشه گران درخور بود که باده ز رطل گران خورند
3 در باده رنگ عارض معشوق دیده اند رطل گران به قوت و نیروی آن خورند
4 جان است جنس باده و باده است جنس جان از بهر جان و راحت او جنس جان خورند
5 خوشتر ز باده هیچ نعیمی نخورده اند آنها که مال و نعمت ملک جهان خورند
دیدگاه‌ها **