1 پیشتر از جهان خدای لطیف جوهری آفرید پاک و شریف

2 پس به هیبت بدو گماشت نظر تا که بگداخت جملۀ جوهر

3 گشت یکسر چو بحر بی​پایان عرش رحمان ستاده بر سر آن

4 پس ز ثقلش زمین فرو انداخت و آسمانها ز دود آن برساخت

5 همچو گوئی بُد آن زمین و بر او بیت معمور و جای کعبه در او

6 پس بگسترد باز جمله زمین از برگوی تا که گشت چنین

7 کوه​ها را چو میخ زد بر وی تا نیاید دگر خلل در وی

8 جویها را روانه کرد بر آن کرد تقدیر قوت جانوران

9 روز یکشنبه و دوشنبه بساخت این زمین، پس به کوهها پرداخت

10 کردن کوه در سه شنبه بود چهارشنبه بساخت روزی ورود

11 روز پنجشنبه بود و جمعه که باز آسمان ساخت و داد زینت و ساز

12 قدرت از اصل خلق واپرداخت زین سبب روز شنبه هیچ نساخت

13 این چنین گفت خواجۀ کونین چونکه تفسیر کرد «فی یومین»