مشتاق دوست را از حکیم نزاری قهستانی غزل 310

1 مشتاق دوست را ره مقصد دراز نیست تسلیم کرده را زبلا احتراز نیست

2 هیچش ز روزگار نباشد تمتّعی آن کس که مبتلای بتی دلنواز نیست

3 هرجا که در محامد محمود دم زنند بی آفت کرشمه ی حسن ایاز نیست

4 سر گرچه نزد عقل شریف است و زر عزیز این بی شکنجه نبود و آن بی گداز نیست

5 کس را چه اختیار ،همه اوست، غیر او این لقمه جز به حوصله ی اهل راز نیست

6 خوش روزگار سوختگان نیازمند زاد طریق صدق و صفا جز نیاز نیست

7 من عاجز و حسود مسلط ولی چه سود روزی به زور بازوی گردن فراز نیست

8 سیر قضا چو کن فیکون است در نفاذ هیچ اش تعلّقی به نشیب و فراز نیست

9 تدبیر بد نکرد کس از بهر خویشتن بیچاره چون کند که به خود چاره ساز نیست

10 گر من شکایتی کنم از دشمنان به دوست ننگی چنین کشیدنم آخر ز ناز نیست

11 فریاد دف هر آینه از ضربتی بود عیبش مکن که ناله ی نی بر مجاز نیست

12 بنشین نزاریا که به زاری و زور و زر از شهر بند عشق کسی را جواز نیست

13 در کعبه باش و قبله به هر سو که خواه کن هرجا که هست مرد خدا بی نماز نیست