ای زلف و رخت میگون، ای دوست از قاسم انوار غزل 411

1 ای زلف و رخت میگون، ای دوست سلام علیک وی شیوه تو موزون، ای دوست سلام علیک

2 کارم همه موزون شد، روی دل از آن سون شد بر روی تو مفتون شد، ای دوست سلام علیک

3 دریا همه هامون شد، دلها همگی خون شد جان جانب بیچون شد، ای دوست سلام علیک

4 دل شاه فریدون شد، از کوه بهامون شد در صفوت ذوالنون شد، ای دوست سلام علیک

5 ساعات چو میمون شد، جان جانب بیچون شد با باده گلگون شد، ای دوست سلام علیک

6 چون طبع تو موزون شد، راه تو از آن سون شد ساعات تو میمون شد، ای دوست سلام علیک

7 قاسم ز چه موزون شد؟ حال دل او چون شد؟ در عشق تو مجنون شد، ای دوست سلام علیک