ای دل براه عشق ز کونین از اسیری لاهیجی غزل 263

1 ای دل براه عشق ز کونین در گذر گر زانک عاشقی ز سر جان و سرگذر

2 خواهی ببزمگاه وصالت دهند راه از جان و دل ز جمله جهان پیشتر گذر

3 مردانه گر براه طریقت قدم نهی ز امید باغ جنت و بیم سقرگذر

4 با عقل کی بمنزل وصلش توان رسید شو مست جام عشق و ز ره بیخبر گذر

5 داری هوس که شاهد جان رو نمایدت بیخود بکوی میکده کن یک سحر گذر

6 جانم نیاورد بنظر مهر و ماه را تا روی جان فزای ترا دید در گذر

7 باید که ره بسر اسیری بری چو ما اول قدم برو ز سرجاه و زر گذر