ای گلبن باغ حسن، آخر از سلیم تهرانی قطعه‌ 34

آثار سلیم تهرانی

سلیم تهرانی

شعربعدی

1122 / 34

شعر قبلی

خانه / آثار سلیم تهرانی / دیوان اشعار سلیم تهرانی / قطعات در دیوان اشعار / قطعه‌ شماره 34

1 ای گلبن باغ حسن، آخر گل ها ز برای خود گشادی

2 رفتی به ضیافت حریفان از دست عنان خویش دادی

3 از شومی آب و دانه آخر در دام فساد اوفتادی

4 از طبع خسیس خویش چون ناف ... را به سر شکم نهادی

آثار سلیم تهرانی

شعر شعر کهن قطعه‌ آثار سلیم تهرانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سلیم تهرانی

1 باز برقی را نظر بر خرمنم افتاده است اشک خونین را رهی بر دامنم افتاده است

2 یک سر مویم ز آسیب جنون آسوده نیست چاک بر هر رشته ی پیراهنم افتاده است

1 تجلی بر نمی تابی، ز بی تابی چه سود اینجا که موسی هم تمنا کرد و خود را آزمود اینجا

2 درین مجلس چه طرفی کس ز عشرت می تواند بست که در پیمانه می شور است از چشم حسود اینجا

1 نگاه باغبانم، می‌پرستم لاله و گل را کنم چون موی پیغمبر زیارت شاخ سنبل را

2 پر از گل دامن خود را ز فیض خرقه می‌بینم چو طاووسان کنم چتر خود این دامان پرگل را

شعربعدی

1122 / 34

شعرقبلی