1 دوشینه دلم داشت به یاد تو سرودی کز دیدهٔ مرغان حرم خواب ربودی

2 هر چشم زدن، دیدهٔ دریا نسبم را غمهای تو از گریه سبکبار نمودی

3 غافل ز تو یک دم دل مشتاق نگردد اذ لیس سوی وجهک فی عین شهودی

4 وقت است که خورشید رخت جلوه گر آید قد قام من لبین، ظلامات وجودی

5 بار غم کونین، حزین افکند از دوش در پای خم باده، کند هر که سجودی