مستی و عشق از ازل، پیشه و از سلمان ساوجی غزل 52

1 مستی و عشق از ازل، پیشه و آیین ماست دین من این است و بس، کیست که در دین ماست

2 خاک ره مصطبه، ز آب خضر بهتر است چشمه نوشین او، جرعه دوشین ماست

3 رندی و میخوارگی، قسم من امروز نیست عادت دیرین دل، پیشه پیشین ماست

4 بستر و بالین من، تا نشود خاک و گل خاک و گل مصطبه، بستر و بالین ماست

5 کنج خرابات اگر مسکن ما شد، چه شد؟ گنج دو عالم به نقد، در دل مسکین ماست

6 نقش و نگار چهان، هیچ مبین در جهان کانچه نظر می‌کنی، نقش نگارین ماست