1 من ندیدم به جهان همچو دو زلفت شامی کیست آنکس که بدید از لب لعلت کامی

2 بر من و حال دلم هیچ ترحّم نکنی کز فراق رخت ای دوست گذشت ایامی

1 تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید مرا دلی که صبوری از او نمی آید

2 اگر جهان همه حور بهشت خواهد بود چه چاره چون به خیالم جز او نمی آید

1 آتشی از رخ چرا افکنده ای در جان ما همچو زلفت ای صنم بشکسته ای پیمان ما

2 سر فدای راه عشقت کرده بودم لاجرم در غم هجران تو بر باد شد سامان ما