نگویمت بنشین در قدح شراب از عرفی شیرازی غزل 380

1 نگویمت بنشین در قدح شراب انداز کرشمه ای کن و یک شهر در خراب انداز

2 زبان ناز فصیح و لب نیاز به مهر بیا و طرح سؤالات بی جواب انداز

3 همه نتیجهٔ سیرابی است خامی ما خدای را گذر ای بخت بر سراب انداز

4 ز خود جدا شو و همراهی برهمن کن ز خود تهی شو و سجاده بر شراب انداز

5 رمید صبح، طرب دل منه به یک دم عیش رسید بخت سفر کرده، فرش خواب انداز

6 گرت هواست که با عشق هم پیاله شوی هزار میکده از خون دل شراب انداز

7 مده عنان تعلق به حسن هر ذره بر آر دستی و بر فرش آفتاب انداز

8 نه مرد ورطهٔ بحر حقیقتی ، عرفی برو سفینهٔ تقلید بر سراب انداز