تا ظن نبری که ما ز آدم از نجم‌الدین رازی رباعی 61

1 تا ظن نبری که ما ز آدم بودیم کان دم که نبود آدم آن دم بودیم

2 بی زحمت عین و شین و قاف و گل و دل معشوقه و ما و عشق همدم بودیم.