1 تا هست به دستت از تصرّف میزان در عین خسارتی و در بحر گمان

2 تا خواری و عزلتت نگردد یکسان از اسب ریاضتت تو زین را مستان

1 در دیدهٔ هرک توتیای تو بود سلطان زمانه و گدای تو بود

2 البّته کمال هیچ کس را نرسد آنجا که جلال کبریای تو بود

1 با قوّت پیل مور می باید بود با ملک دو کون عور می باید بود

2 این طرفه تر است حال هر بی ادبی می باید دید و کور می باید بود