پیش رخ نو دیده پری را نکو از کمال خجندی غزل 358

1 پیش رخ نو دیده پری را نکو ندید شد ناظر فرشته و این خلق و خو ندید

2 رویت ندید عاشق و به غایبانه گفت بیچاره بیریا سخنی گفت و رو ندید

3 صوفی نیافت بهره ز اوقات صبح و شام تا بی حجاب تابش آن روی مو ندید

4 روز نکوست روی تو شکر خدا که هیچ زاهد به روز گار نو روزه نگو ندید

5 کار چشم رمد گرفته گوهر فشان ما کحل الجواهری به از آن خاک کو ندید

6 نرگس مثال چشم تو در خواب و هم در آب چندانکه کرد بر لب جو سر فرو ندید

7 بود آرزوی جان کمال آن دهان دریغ کش جان رسید بر لب و آن آرزو ندید