1 سوختم در یاد شمع عارض جانانه‌ها بر هوا دارد غبارم شوخی پروانه‌ها

2 باده تا افروخت شمع عارضش را می‌کند موج می بی‌تابی پروانه در پیمانه‌ها

1 تو و بدمستی و رندی و میْ‌آشامی‌ها من و خون خوردن و رسوایی و ناکامی‌ها

2 صبح نوروز خرام است، مبارک باشد بر تنت جامهٔ چسپان خوش‌اندامی‌ها

1 درونم بی‌تو شد دریای خون از شوق دیدن‌ها حبابش داغ‌های سینه، موجش دل تپیدن‌ها

2 تپیدن می‌کند محروم‌تر از دولت وصلت که سازد موج‌ها را عین دریا آرمیدن‌ها