ناآمرزیده مرد از ملک‌الشعرا بهار منظومه‌ 54

ناآمرزیده مرد آزرمان را به زندان مکن، گزیده و بزرگ مردم و هشیار مرد را بر بند زندان‌بان کن. ,

2 به زندان مکن آبرومند را میفکن نهال برومند را

3 (‌جوان گنه کاره دربان مکن به زندان مر او را نگهبان مکن‌)

4 کسی کاو ندارد ز یزدان هران ندارد ترا بی گمان نیز پاس

5 به زندانت بگمار مردی گزین بزرگ و هشیوار و پاکیزه‌دین