نمی کشد به چمن، طبع پرغرور از سلیم تهرانی غزل 22

1 نمی کشد به چمن، طبع پرغرور مرا شراب می کشد آنجا گهی به زور مرا

2 بگیر خاتم جم می فروش از دستم شده ست یک دوسه پیمانه می ضرور مرا

3 ز حال مجلسیان باخبر نیم، اما کباب بی نمک است و شراب شور مرا

4 چو دل بجاست، اگر سر رود چه غم دارم گل کدو بود این ساغر بلور مرا

5 سلیم از اثر پرتو محبت اوست که همچو صبح نفس دم زند ز نور مرا