هلاک تاج نه چون شمع صبحگاهی از سلیم تهرانی غزل 709

1 هلاک تاج نه چون شمع صبحگاهی باش چو آفتاب، سرافراز بی کلاهی باش

2 سواد کعبه چو بیرون ازین بیابان نیست دوان چو برق ز دنبال هر سیاهی باش

3 صلاح کار خود از کف مده، حقیقت چیست به ملک هند قدم چون نهی، سپاهی باش

4 همین بریدن آب از گلو، قناعت نیست گلو بریده درین بحر همچو ماهی باش

5 به راه شوق مرا ضعف مانع است سلیم ترا چو قوت رفتار هست، راهی باش