1 پسند بت نکند برهمن سپاس مرا چه سان فرشته کند گوش، التماس مرا؟

2 برون ز کسوت هر کس، چو سوزن آمده ام بدل زمانه کند تا به کی لباس مرا؟

3 مزاج عشق، ز یک تار و پود بافته است حریر پیرهن یوسف و پلاس مرا

4 تو بی نیازی و سر تا به پا نیازم من به خود قیاس مکن، شوق بی قیاس مرا

5 کنم چو ترک محبت چه عزّتم ماند؟ کسی نگاه ندارد چو عشق پاس مرا

6 چه غم، چو خشت سر خم اگر گران جانم؟ که جوش باده ز جا می برد اساس مرا

7 هنوز حوصلهٔ دردم العطش خیز است پر از چکیدهٔ دل گر کنند کاس مرا

8 به طرّه ات دل و جان مبتلا نمی بایست کنون چه چاره، پریشانی حواس مرا؟

9 ز ضعف پیرم و در گفتگو دلیر، حزین چه غم ز رعشه بود، کلک بی هراس مرا؟