1 آنجا که صفای دل بود دایهٔ عیش برسود بود مدام سرمایهٔ عیش

2 افسوس که کار خلق جایی نرسید کز مایهٔ غم شوند همسایهٔ عیش

1 سرّ قدر از جهانیان پنهان است آن سر به طریق عقل نتوان دانست

2 در جستن آن نقطه که مقصود آن است چون دایره هرک هست سرگردان است

1 یا رب تو حلاوتی به جانم برسان وز هجر زمانه با وصالم برسان

2 جز تو همه ناقصند در عین وجود ای کامل مطلق به کمالم برسان