دانی که طمع چه از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 123

1 دانی که طمع چه گفت با من؟ بشنو که ز لطف و ظرف باشد

2 با خواجه اگر تو برف اوّل بر کار کنی شگرف باشد

3 تا تتماجی کنیم ترتیب چون روغن و آرد و ترف باشد

4 گفتم که نیاورم این که ترسم کان موجب جور و حرف باشد

5 لیکن بفرستم ار تو خواهی شعری که به جای برف باشد

6 مقصود به هر چه حاصل آید از مرد کریم حرف باشد

7 ای آنکه به چشم فکر غوّاص بحر کرم تو ژرف باشد

8 این شعر مرا به برف برگیر پیداست که خود چه صرف باشد

9 لطفی کن و هر چه میفرستی باید که سه چار ظرف باشد