ندانم کان مه نامهربان، از رهی معیری چند تغزل 100

1 ندانم کان مه نامهربان، یادم کند یا نه؟ فریب‌انگیز من، با وعده‌ای شادم کند یا نه؟

2 خرابم آنچنان، کز باده هم تسکین نمی‌یابم لب گرمی شود پیدا، که آبادم کند یا نه؟

3 صبا از من پیامی ده، به آن صیاد سنگین دل که تا گل در چمن باقی است، آزادم کند یا نه؟

4 من از یاد عزیزان، یک نفس غافل نیم اما نمی‌دانم که بعد از این، کسی یادم کند یا نه؟

5 رهی، از ناله‌ام خون می‌چکد اما نمی‌دانم که آن بیدادگر، گوشی به فریادم کند یا نه؟