آزرده مکن دل از من ای مه زنهار از مجد همگر رباعی 457

1 دلا منال به درد از غراب گرد نعیب که روز هجر نعیب از غراب نیست غریب

2 زیار نال و رقیبش که سوز و ناله من ز جور یار و رقیب است نز غراب و نعیب

1 الا یا مشعبد شمال معنبر بخاری بخوری و یا گرد عنبر

2 نه روحی ولیکن چو روحی مصفا نه نوری ولیکن چو نوری منور

1 حس جهانگیر تو مملکت جان گرفت کفر سر زلف تو عالم ایمان گرفت

2 دل چو نسیم تو یافت جامه به صد جادرید دیده چو روی تودید ترک دل و جان گرفت